سلام دوستان

حالتون خوبه ؟

امیدورام حالتون خوب باشه و مثل من مریض نباشین.

عرق می کنم، عطسه می کنم، آبریزش بینی دارم و همه ی این صحبت ها ...

من هفته ی بعد، الان توی مشهدم؛ توی عروسی دایی ام.

 بالاخره رفتم 3 تا النگو خریدم. پول نصفش رو بابام و مامانم دادن، بقیه اش رو که خودم جمع کردم.

الان که دیگه النگو خریدم، می رم با پولهام بستنی و شکلات بخرم و البته شبا خوب مسواک بزنم.

ببینید تو این عکس من موهامو رفتم آرایشگاه زدم.

اونجا زیر مونیتور یه کاردستی هست که روش من با کاغذ و مدادرنگی و پارچه رو جعبه ی دستمال کاغذی چسبوندم و خوشگل درست کردمش.

من "چپل" رو دوست ندارم. من "چرا"، می خوام "چرا"، می خوام "چپل" و نمی خوام ... (این منو یاد اون آهنگ می ندازه ...)

خداحافظ

(علی هم منو کشت با این آهنگ خداحافظ)

سلام

حالتون چطوره؟ خوبین؟ خیلی وقت بود که ازم خبری نبود.

ببخشید دیگه، یه هفته رفتم اردبیل، یه هفته استراحت، یه هفته هم که علی رفته بود مشهد.

شما درخواست علی کرده بودین، که من براتون علی آوردم :

این قاب دورش که صورتی، در جعبه ی شیرینی فروشی روژان ِِ، که روش رو با لاک غلط گیر نقطه های سفید گذاشتم.

راستی من رنگ آبی و صورتی رو خیلی دوست دارم و از رنگ مورد علاقه علی هم خیلی بدم میاد. اگه دونستید چه رنگیه؟

عکس اول رو که می بینید، تو ساحل صدف علی از من گرفته. من تو دریا ام و دارم پا دوچرخه می زنم.

عکس بعدی هم تو راه برگشت به تهران تو پمپ بنزین اتوبان دارم آبمیوه ی یخ زده می خورم.

خداحافظ

سلام

من دارم می رم مسافرت. هفته ی بعد بر می گردم. به خانواده سلام برسونید.

خداحافظ

سلام

دیروز بعد از ظهر فوتبال بود.

من طرفدار پرتغال بودم، مخصوصا اون بازیکن پرتغال که دندونش رو هی می ده بیرون بودم. خواهرم براش اسم گذاشته بود دندونی. یه اسم هم من گذاشتم "کریس دندون طلا"!

علی از پرتغال بدش می یومد، و وقتی ما بردیم خیلی ضایع شد.

من یه کاردستی درست کردم با چوب بستنی!

یه دستگاه نقاشیه (داداشم می گه اسمش بومه نقاشیه) که روش یه نقاشی هست.

با آب رنگ چوبها رو رنگ زدم و با چسب چسبوندم. بعد یه نقاشی کشیدم، رو مقوا چسبوندم و مقوا رو روی چوبی که 3 تا چوب دراز بهش وصلن چسبوندم.

این دریا رو که می بینید اون سفیدای زیر قایق موجه که با نخ شیرینی ساختم.من از وسایل خیاطی مامانم یه کاغذی پیدا کردم و اونو بالای کشتی به جای آسمون چسبوندم. (از پشت مقوا چسبوندم.)

بعد دیدم دستم از لای آسمون رد می شه، پس مجبور شدم. وسطش رو هم چسب بزنم. اون آبی های پر رنگ که زیر کاغذ سفیده جای چسبه، خیلی هم کاردستی رو زیبا کرده! (اما این علی داره اینجا می خنده، که من چرا می گم زیبا کرده!)

راستی من گفتم علی یه آهنگ هم این بغل بذاره. آهنگ "اردک تک تک" عمو پورنگ جونم.

سلام

ایران با آنگولا مساوی شد. من معذرت می خوام. پیش بینیم درست نشد.

این دفعه براتون یه نامه دارم.

این نامه رو 3-4 ماه پیش برای خواهرهام و مادرم نوشتم. تو مدرسه شیدا و زهرا مداد نوکی داشتن. منم دلم مداد نوکی می خواست. (بچه بودما کله ام داغ بود و هی دلم هر چی که می آوردن می خواست. :)

یه روز که داشتم مشق می نوشتم یاد این آرزوم افتادم و به مامانم گفتم. ولی مامان و خواهرام گفتن هنوز زوده برای تو بخریم، فعلا باید با مداد معمولی بنویسی. منم قهر کردم. رفتم تو اتاق، این نامه رو نوشتم.  

با کاغذ یه فلش رو به پایین درست کردم و روی شیشه ی اتاق چسبوندم.

بعد این نامه رو که تا زده بودم و پشتش نوشته بودم "من را ور دار" جلوی در اتاق گذاشتم.

این نامه رو بابا مامان و خواهرام و برادرم دیدن و خیلی خندیدن.

بابام به من جایزه داد. 2 تا پول قهواه ای (که با هم می شدن یه پول سبز) داد تا برم برای خودم مداد نوکی بخرم. (من پول داشتم ولی پول هام دست مامانم بود و من نمی خواستم خرج کنم. این پولی رو هم که بابام داد گذاشتم رو همون پول هام. الان 90 تومنه، قراره 100 تومن که شد بریم النگو بخریم.)

اولین قلبی رو که می بینید کامله. (یعنی اولش قلبم کامل بود.)

دومی می بینید که ترک خورده.

سومی هم که قلبم شکسته بود، پاچیده زمین.